19 January 2008, Perito Moreno, The Glaciar National Park, Argentina

 Dzis zobaczylem cos co zupelnie powalilo mnie na kolana. Perito Moreno. Lodowiec ktory urodzil sie po to zeby byc gwiazda! Jeden z cudow natury. Na to czekalem w Ameryce Poludniowej. Zachwycajacy widok wart kazdego wysilku aby tutaj dojechac i kazdego wydanego euracza. Bialoniebieskie sciany lodu wysokie na 12 pieter ponad woda i ukryte jakies 100 m pod powierzchnia wody! To trzeba zobaczyc. Zadne slowa tego nie opisza. Perito Moreno to jeden z nielicznych lodowcow ktore nie wymieraja. Jest bardzo aktywny, postepuje 2 m do przodu dziennie. Odlupujace sie skaly lodu wygladaja spektakularnie! Pozwolilismy sobie na odrobine luksusu i za 38 peso wzielismy lodz ktora podplywa bardzo blisko do jego krawedzi. Pijac szklaneczke whiskey( 1 kubek plastikowy bo zabraklo szklanek!) z lodem z lodowca (sam widzialem jak koles lupal na pokladzie:) rozkoszowalismy sie widokiem. Jedna z najpiekniejszych rzeczy jakie w zyciu widzialem na oczy.
 Teraz jedziemy do parku narodowego Fitz Roy na polnoc od El Calafate. Az nie chce mi sie tego pisac i odrywac oczu od widokow za oknem. 50 km od El Chalten. Szczyt Fitz Roy prawie na wyciagniecie reki. Lsnia osniezone szczyty gor, w dole ciagna sie turkusowe wody jeziora. Gdzieniegdzie plywaja gory lodowe. Po prawej skaly jakby zywcem wyjete z Kanionu Kolorado, po lewej jak z Himalajow. Na plaskiej powierzchni wzdluz drogi walaja sie zaokraglone przez lodowiec kamienie. Co jakis czas mijamy ciekawskie lamy. Gdy nadjezdzamy przerywaja skubanie trawy i patrza na nas. Julian z Niemiec dolaczyl do nas i spedzi ten czas z nami w gorach. Nie mial namiotu wiec go zgarniemy ze soba. Dzis rano prawie zaspalismy na autobus bo mialem wlaczona wibracje zamiast dzwonka:) Upsss...Ok, szkoda widokow, dokoncze pozniej. Mt Fitz Roy, mekka wielu wspinaczy. Poznac i zrozumiec swiat. Pojsc krok dalej za horyzont. Mam nadzieje ze reinkarnacja istnieje bo na pewno nie wystarczy na to jednego zycia.